Menu Zamknij

PRZYGOTOWANIE DO BADANIA HOLTER EKG

  • W dniu badania nie balsamujemy klatki piersiowej ze względu na odklejanie się elektrod
  • Pacjenci z rozrusznikami serca są proszeni o dostarczenie paszportu urządzenia w celu weryfikacji ustawień
  • Mężczyźni którzy mają owłosioną klatkę piersiową, proszeni są o ogolenie jej, aby można było przykleić elektrody
  • W trakcie zakładania aparatu zostaną wyjaśnione wszystkie wątpliwości związane z wykonywaniem czynności dnia codziennego
  • Pacjent, prowadząc dzienniczek, zapisuje niepokojące objawy, zaznaczając konkretną godzinę

BARDZO WAŻNE!!!

  • Pacjentowi nie wolno zamoczyć aparatu Holter EKG (nie wchodzi pod prysznic, nie zanurza się w wodzie)
  • Pacjent nie używa koca i poduszek elektrycznych
  • Pacjent nie przebywa w polu elektromagnetycznym
  • Nie można manipulować przy rejestratorze, a także nie wolno przyklejać kabli do ciała

PRZYGOTOWANIE DZIECI DO BADANIA USG

  • Noworodki i małe niemowlęta nie wymagają żadnego specjalnego przygotowania (smoczek, butelka z piciem)
  • U starszych niemowląt i reszty dzieci wystarczy 2-godzinny odstęp od ostatniego posiłku oraz wypicie wody (0,25 – 0,5l) celem wypełnienia pęcherza w chwili badania
  • Starsze dzieci i nastolatki z zaburzeniami motoryki jelit, ze skłonnością do zaparć wymagają diety lekkostrawnej (z wyłączeniem soków i słodyczy), Espumisan 4*1
  • dzień przed badaniem (preparat należy przyjąć w trakcie posiłku lub po i przed snem

PRZYGOTOWANIE PACJENTA DO BADANIA USG JAMY BRZUSZNEJ, UKŁADU MOCZOWEGO

W dniu poprzedzającym badanie:

  1. Należy zastosować lekkostrawną dietę (z wyłączeniem owoców, ciemnego pieczywa).
  2. Nie można spożywać napojów gazowanych.
  3. Ostatni posiłek należy spożyć przed godziną 19.
  4. Po ostatnim posiłku należy przyjąć dwie kapsułki Esputiconu lub Espumisanu.
  5. Osoby otyłe lub ze skłonnością do zaparć powinny stosować łagodne (ziołowe) środki przeczyszczające na 24 godziny przed badaniem.

W dniu badania:

  1. Zgłosić się na czczo (lub 5 godzin po ostatnim lekkim posiłku).
  2. Nie palić papierosów.
  3. Nie pić kawy.
  4. Nie żuć gumy.
  5. Należy dostarczyć poprzednie badania USG.

PRZYGOTOWANIE PACJENTA DO BADANIA USG DRÓG MOCZOWYCH, GRUCZOŁU KROKOWEGO

Warunkiem prawidłowego obrazowania ultrasonograficznego przez powłoki brzuszne narządów miednicy małej jest wypełnienie pęcherza moczowego oraz oczyszczenie jelit z treści pokarmowej.

W dniu poprzedzającym badanie:

  1. Należy zastosować lekkostrawną dietę (z wyłączeniem owoców, ciemnego pieczywa).
  2. Nie można spożywać napojów gazowanych.
  3. Ostatni posiłek należy spożyć przed godziną 19.
  4. Po ostatnim posiłku należy przyjąć dwie kapsułki Esputiconu lub Espumisanu.
  5. Osoby otyłe lub ze skłonnością do zaparć powinny stosować łagodne (ziołowe) środki przeczyszczające na 24 godziny przed badaniem.

W dniu badania:

  1. Zgłosić się na czczo (lub 5 godzin po ostatnim lekkim posiłku).
  2. Nie palić papierosów.
  3. Nie pić kawy.
  4. Nie żuć gumy.
  5. Na 2 godziny przed badaniem wypić 1-1,5 litra wody niegazowanej i nie oddawać moczu (przy badaniu pęcherza moczowego).
  6. Należy dostarczyć poprzednie badania USG.

BADANIE EEG DLA DZIECI

To badanie czynności elektrycznej mózgu. To nieinwazyjna metoda diagnostyczna, nie wymaga znieczulenia i nie naraża na szkodliwe czynniki. Badanie EEG ułatwia różnicowanie schorzeń czynnościowych i organicznych mózgu. W wielu schorzeniach mózgu badanie pozwala umiejscowić proces chorobowy w określonej okolicy. Wskazania:

  • opóźniony rozwój psychoruchowy;
  • omdlenia;
  • padaczka;
  • utrata przytomności;
  • drgawki (noworodkowe, gorączkowe, niedotlenienie, zaburzenia metaboliczne);
  • urazy głowy;
  • stany lękowe, obniżony nastrój;
  • zaburzenia koncentracji;
  • nadpobudliwość;
  • śpiączka;
  • bóle, zawroty głowy;
  • guzy mózgu;
  • zaburzenia świadomości.

PRZYGOTOWANIE DO BADANIA EEG STARSZYCH DZIECI I DOROSŁYCH

  • przed badaniem dzieci – wcześniej umyć włosy;
  • nie stosować olejków, odżywek, żeli do włosów, itp.;
  • 24 godziny przed badaniem nie stosować leków: pobudzających i hamujących ośrodkowy układ nerwowy;
  • 8 godzin przed badaniem powstrzymać się od spożywania napojów zawierających kofeinę (mocna herbata, kawa, cola);
  • pacjent zdrowy, bez infekcji, wypoczęty,
  • przed badaniem należy zjeść lekki posiłek, aby nie występowały spadki poziomu cukru we krwi.

PRZYGOTOWANIE DZIECI DO BADANIA EEG WE ŚNIE wg wieku

  1. U noworodka i niemowlęcia
    • należy umówić dziecko na porę, kiedy zwykle zasypia i przesunąć porę karmienia;
    • dziecko w drodze do pracowni EEG nie może zasnąć (zabroniona jest nawet krótka drzemka);
    • udane badanie jest uwarunkowane dobrym przygotowaniem (w pracowni po założeniu czepka i starannym ułożeniu elektrod układamy tak dziecko, by ograniczyć do minimum konieczność dotykania go w czasie snu; następnie dziecko karmione jest piersią lub mieszanką, by umożliwić mu spokojne zasypianie; badanie powinno odbywać się po posiłku gdyż niski poziom glukozy może modyfikować zapis.
  2. Dziecko od 2-5 roku życia
    • badanie należy umawiać po godz. 12:00, rano dziecko ok. godz. 6:00 wybudzić i nie pozwolić zasnąć do czasu badania; pozostałe zalecenia jw. U dzieci starszych sen jest doskonałą metodą aktywacji zapisu, umożliwiającą wykazanie zmian, niewidocznych w czuwaniu.
  3. Dziecko 5-8 rok życia
    • dzień wcześniej położyć dziecko spać ok. 23:00, wybudzić je o 06:00 rano, nie wolno pozwolić mu zasnąć do czasu badania.
  4. Dziecko 8-12 rok życia
    • położyć dziecko o 24:00, wybudzić o 06:00 i nie pozwolić zasnąć do czasu badania.

INFORMACJE DLA KOBIETY W CIĄŻY

Czynniki ryzyka powikłań przedporodowych i śródporodowych

    Osoba sprawująca opiekę:
  • jeśli nie jest położną podstawowej opieki zdrowotnej, kieruje kobietę w okresie pomiędzy 21–26 tyg. ciąży do położnej podstawowej opieki zdrowotnej w celu objęcia jej opieką w miejscu, w którym będzie przebywała po porodzie;
  • może zlecić wykonanie dodatkowych świadczeń zdrowotnych o charakterze profilaktycznym lub diagnostycznym, jeżeli stan zdrowia ciężarnej lub wyniki wcześniej przeprowadzonych badań wskazują na możliwość wystąpienia powikłań lub patologii ciąży, porodu lub połogu. III. Identyfikacja czynników ryzyka powikłań przedporodowych i śródporodowych
    Do czynników ryzyka identyfikowanych podczas ciąży oraz przed porodem na podstawie wywiadu w szczególności zalicza się:
  • choroby ciężarnej, w szczególności choroby układu krążenia, choroby nerek, choroby neurologiczne, choroby wątroby, cukrzycę, zaburzenia krzepnięcia, trombofilię lub zespół antyfosfolipidowy oraz otyłość;
  • zakażenie wirusem HIV lub HCV;
  • stan po leczeniu niepłodności lub po co najmniej dwóch następujących po sobie poronieniach samoistnych lub porodzie przedwczesnym;
  • uprzednie urodzenie dziecka martwego lub z urazem okołoporodowym;
  • przebyty poród noworodka o masie urodzeniowej ciała większej niż 4000 g lub noworodka z bardzo małą lub ekstremalnie małą masą urodzeniową ciała; ciąża wielopłodowa;
  • stan po operacjach macicy i dolnego odcinka układu rozrodczego;
  • stan po powikłaniach w postaci łożyska przodującego lub przedwczesnego oddzielania się łożyska, uszkodzeniach dróg rodnych, atonii macicy albo szczególnych krwotokach poporodowych, drgawkach, stanach zatorowo-zakrzepowych lub przebytym wynicowaniu macicy;
  • sytuację, gdy ciężarna jest pierwiastką poniżej 18. roku życia lub powyżej 35. roku życia;
  • sytuację, gdy ciężarna jest wieloródką powyżej 40. roku życia lub wieloródką po urodzeniu 4 dzieci;
  • wystąpienie krwawienia przed porodem;
  • infekcję u ciężarnej lub jej podejrzenie;
  • nadciśnienie tętnicze;
  • wystąpienie temperatury ciała powyżej 38°C częściej niż raz w czasie ciąży;
  • używanie środków odurzających, alkoholu lub nikotyny w czasie ciąży i w okresie bezpośrednio poprzedzającym ciążę.
    Do czynników ryzyka identyfikowanych w czasie ciąży oraz przed porodem na podstawie badania w szczególności zalicza się:
  • wartość ciśnienia skurczowego wyższą niż 140 mmHg i rozkurczowego 90 mmHg, białkomocz wyższy niż 0,3 g/24 h;
  • przybór masy ciała większy niż 500 g na tydzień w ostatnim trymestrze ciąży;
  • odmiedniczkowe zapalenie nerek;
  • niedokrwistość;
  • cukrzycę;
  • zakażenie wirusem różyczki;
  • przebyte lub trwające krwawienie z dróg rodnych;
  • konflikt serologiczny;
  • nieadekwatność wielkości macicy lub wielkości dziecka do czasu trwania ciąży (problemy w precyzyjnym ustaleniu terminu porodu, ograniczenie wewnątrzmacicznego wzrastania płodu, makrosomia płodu, wielowodzie, małowodzie, mięśniak, ciąża wielopłodowa, niewspółmierność matczyno-płodowa);
  • zagrażający poród przedwczesny (przedwczesne skurcze macicy, niewydolność cieśniowo-szyjkowa);
  • nieprawidłową lokalizację łożyska;
  • ciążę wielopłodową z patologicznie położonymi płodami;
  • przekroczenie terminu porodu lub niepewność co do terminu porodu;
  • dodatni wynik posiewu w kierunku paciorkowców B-hemolizujących grupy B(GBS);
  • położenie inne niż główkowe powyżej 37. tygodnia ciąży;
  • nieprawidłową objętość płynu owodniowego;
  • więcej niż dwa rozpoznania porodu fałszywego.
    Do czynników ryzyka śródporodowego występujących u rodzącej w szczególności zalicza się:
  • przedłużone odpływanie płynu owodniowego (powyżej 24 godzin);
  • zaburzenia czynności skurczowej macicy;
  • opryszczkę genitalną;
  • konieczność indukcji porodu;
  • krwotok śródporodowy;
  • obecność smółki lub krwi w płynie owodniowym;
  • ciepłotę ciała powyżej 38°C;
  • stymulację porodu oksytocyną lub innymi metodami;
  • utratę krwi po porodzie w ilości przekraczającej 500 ml w czasie 24 godzin lub obniżenie hematokrytu o 10% wartości wyjściowej;
  • wypadnięcie pępowiny lub przodowanie pępowiny;
  • zatrzymanie łożyska w jamie macicy;
  • wstrząs;
  • pęknięcie krocza 3. lub 4. stopnia;
  • wynicowanie macicy;
  • pęknięcie macicy.
    Do czynników ryzyka dla płodu lub występujących u płodu lub noworodka zalicza się w szczególności:
  • zaburzenia czynności serca płodu;
  • ocenę w skali Apgar poniżej 7 punktów w 5. minucie po urodzeniu; uraz okołoporodowy;
  • masę dziecka poniżej 2500 g;
  • wady rozwojowe;
  • pępowinę dwunaczyniową;
  • naczynia błądzące w łożysku;
  • zaburzenia oddychania;
  • nieprawidłowości stwierdzane podczas badania.

Oceny występowania czynników ryzyka, o których mowa w ust. 1–4, dokonuje osoba sprawująca opiekę.

W przypadku stwierdzenia występowania czynników ryzyka, o których mowa w ust. 1–4, ciężarna lub rodząca kierowana jest przez osobę sprawującą opiekę do oddziału położniczego o odpowiednim do jej stanu zdrowia poziomie referencyjnym zapewniającym opiekę perinatalną.

Zidentyfikowane czynniki ryzyka, o których mowa w ust. 1–4, należy omówić z ciężarną, tak aby mogła podjąć świadomą decyzję odnośnie do miejsca porodu.

Wyniki identyfikacji czynników ryzyka, o których mowa w ust. 1–4, podjęte działania i zalecenia oraz dokonane w porozumieniu z ciężarną ustalenia należy każdorazowo odnotować w dokumentacji medycznej.